Ποίηση

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Της νιότης αίμα έτρεξε του Βαγορή, του Ζήδρου

Το χώμα σαν ποτίστηκε φυτρώσανε λουλούδια.

Δεν ήταν κόκκινα φωτιάς, ούτε κροκί του ήλιου,

δεν ήταν μωβ ή βυσσινιά,  ούτε ήτανε γαλάζια.

Ήταν λευκά και καθαρά, αγνά σαν περιστέρια

σαν την ψυχή του ήρωα που έδωσε το αίμα.

Ήταν λευκά και μύριζαν γλυκά,  σαν την ειρήνη,

μοσχοβολούσανε ψωμί και έρωτα και μόχθο

και όλα εκείνα που ποθεί ο  νους του κάθε ανθρώπου

που θέλει την ελευθεριά  και το καλό του τόπου!

Βαγορής: Ευαγόρας Παλληκαρίδης

Ζήδρος: Γρηγόρης Αυξεντίου